Przyłubski Wacław h. Poraj (ok. 1727–1775?), sędzia ziemski brzeski kujawski, poseł na sejmy. Był synem Andrzeja i Konstancji z Wodeckich.
W r. 1753 P. został subdelegatem grodzkim brzeskim kujawskim. Dn. 22 V 1755 awansował na pisarza ziemskiego inowrocławskiego. Dn. 18 I 1759 na sejmiku elekcyjnym w Radziejowie wybrano go na jednego z kandydatów na sędziego ziemskiego brzeskiego kujawskiego. Powtórnie był kandydatem na ten urząd na sejmiku z 7 IV 1763 i uzyskał wówczas nominację Augusta III. W połowie t. r. wobec zagrożenia Kujaw przez przemarsze wojsk pruskich wzywał hetmana w. kor. Jana K. Branickiego do wzmocnienia garnizonu polskiego w Brześciu Kujawskim. W dobie bezkrólewia 1763/4 r. opowiedział się po stronie «familii» Czartoryskich i na sejmiku przedkonwokacyjnym województw kujawskich 6 II 1764 podpisał zawiązaną przez stronników «familii» konfederację. Został też wówczas jednym z sędziów kapturowych. Podczas sejmu konwokacyjnego wyznaczono go na jednego z lustratorów królewszczyzn w woj brzeskim kujawskim. Wszedł także w skład powołanej wówczas komisji do ułożenia korektury praw i trybunału. Jako poseł kujawski na sejm elekcyjny oddał swój głos na Stanisława Poniatowskiego. Na sejmiku przedsejmowym 31 X 1764 został jednym z administratorów czopowego.
Będąc stronnikiem dworu, uzyskał P. 6 I 1766 od Stanisława Augusta przywilej na star. osieckie w woj. pomorskim. Doprowadziło to do sporów z dotychczasowym star. Janem Józefem Łochockim, związanym z republikantami i dworem saskim. Sprawa znalazła się w asesorii i trybunale. Spór rozstrzygnięty został na korzyść Łochockiego dopiero 21 III 1768 przez specjalną komisję powołaną na sejmie 1767/8 r. Na sejmiku z 26 VIII 1766 wybrano P-ego na posła z woj. inowrocławskiego na sejm 1766 r. P. nie wziął udziału w konfederacji radomskiej. W r. 1768 co najmniej do czerwca przebywał w Warszawie. Od grudnia t. r. zamieszkał w Toruniu w obawie przed konfederatami barskimi. We wrześniu 1769 pisał stamtąd do pisarza w. kor. Jacka Ogrodzkiego, skarżąc się na konfederatów, iż uniemożliwiają mu otwarcie sądów grodzkich i obciążają jego dobra dostawami. W miesiąc później spustoszyli mu dobra Rosjanie. Na sejmiku elekcyjnym 1 VI 1772 P. był jednym z kandydatów na wakujące podkomorstwo brzeskie kujawskie. Był marszałkiem sejmiku elekcyjnego z 1 II 1773, na którym wybrano go także na jednego z deputowanych do załatwiania licznych spraw bieżących. Dn. 22 III 1773 został posłem z woj. inowrocławskiego na sejm 1773–5 r. Wszedł do kompletu sędziów sejmowych powołanych do osądzenia «królobójców», tj. konfederatów barskich, oskarżonych w związku z zamachem na Stanisława Augusta. Wszedł również do kilku utworzonych wówczas komisji do tzw. przyśpieszenia sprawiedliwości.
P. miał dobra na Kujawach: Sosnową Wolę i Jarnowo, które w l. 1754 i 1759 odstąpił bratu Stefanowi, skarbnikowi brzeskiemu kujawskiemu i wojskiemu bydgoskiemu, zmarłemu po r. 1789. W r. 1752 otrzymał królewszczyznę Sokołowo, a w r. 1756 kupił od swego krewnego B. Czachowskiego wieś Chwaliborz, gdzie już od r. 1745 miał sołectwo. Zmarł zapewne przed 26 VI 1775.
Od r. 1759 P. był żonaty z Joanną z Ziemięckich, córką Andrzeja i Marianny z Zakrzewskich.
Estreicher; Uruski; Czaplewski, Senatorowie Prus Król., s. 153; – Pawiński A., Dzieje Ziemi Kujawskiej, W. 1888 V; – Mémoires du roi Stanislas Auguste; Vol. leg., VII 39, 58, 218, 254, 764, VIII 121, 249, 365, 542, 554; – AGAD: Arch. Ordynacji Roskiej, XVII 24, Księgi grodzkie brzeskie kujawskie t. 87 k. 101, 161, 283, 429, t. 88 k. 85, 166, 238, 274, 301, 320, 354, 361, 384, 386, 409, 495, 574, 617, Metryka Kor. t. 234 k. 375, Sigillata t. 26 k. 188, 348; B. Czart.: rkp. 654 (listy P-ego); B. Ossol.: rkp. 573.
Jerzy Dygdała